یك فوق تخصص بیماری های عفونی مطرح كرد:

هپاتیت و راه های تشخیص آن

هپاتیت و راه های تشخیص آن لرستان یک فوق تخصص بیماری های عفونی اظهار داشت: هپاتیت نوعی بیماری ویروسی است که انواع مختلفی داشته و همینطور راه های تشخیص گوناگونی دارد.


علی امیری، در گفتگو با ایسنا، با اشاره به اینکه هپاتیت نوعی بیماری ویروسی است که منجر به سرطان کبد می شود، اظهار نمود: باید با افزایش آگاهی درصد مبتلا شدن و راه های انتقال از این بیماری را بررسی نماییم.
وی افزود: هپاتیت به مفهوم التهاب نسج کبد است و علل گوناگونی مثل سموم، داروها، مواد ارگانیک و غیر ارگانیک، ویروس ها و سایرعوامل عفونی می توانند التهاب کبد را بوجود آورد، از میان تمام عوامل ایجاد کننده هپاتیت فقط عوامل عفونی یعنی هپاتیت های ویروسی قابل انتقال اند، ازاین رو هپاتیت اتوایمیون یا خودایمنی و هپاتیت های دارویی غیرقابل انتقال هستند.
امیری با اشاره به اینکه هپاتیت های ویروسی تمایل دارند به سرعت درنسج کبد نشر یا تکثیر شوند، عنوان کرد: هپاتیت های ویروسی بر حسب مدت زمان ماندگاری در بدن هر شخص به دو گروه حاد و مزمن تقسیم بندی می شوند.
این فوق تخصص بیماریهای عفونی اشاره کرد: هپاتیت های ویروسی حاد، مانند A و E هستند که کمتر از شش ماه در بدن باقی می ماند وناشی ازمصرف آب و غذای آلوده است، در صورتیکه هپاتیت های ویروسی مزمن مانند B و C بیشتر از شش ماه و حتی تا آخر عمر در نسج کبد باقی می مانند.
وی در پاسخ به این پرسش که چند نوع هپاتیت ویروسی وجود دارد؟ عنوان کرد: دانشمندان هفت نوع هپاتیت ویروسی را کشف کرده اند که می توانند سبب ایجاد مشکلات کبدی شوند ولی هپاتیت ویروسی B و C جزو معضلات اغلب جوامع هستند.
امیری اشاره کرد: شناسایی هپاتیت های ویروسی مزمن B و C در بدن هر فرد معمولا از راه آزمایش خون است، به سبب این که فرد مبتلا به این ویروس می تواند در بسیاری از مواقع از بدو تولد تا ۱۰ یا ۲۰ سال هیچ علامتی نداشته باشد و بیمار امکان دارد، فقط از خستگی و ضعف شاکی باشد ازاین رو از راه بالینی تشخیص قابل انجام نیست، مگر این که تخریب کامل بافت کبد اتفاق افتاده باشد البته در این مورد هم نمی توان هپاتیت های ویروسی را از یکدیگر فرق داد و تنها از راه انجام آزمایشات تخصصی خون میتوان نوع ویروس B یا C را تشخیص داد.
این فوق تخصص بیماریهای عفونی اضافه کرد: البته به صورت معمول در همه افراد سفارش به انجام آزمایش خون برای شناسایی هپاتیت های ویروسی نمی گردد و تنها در افراد پر خطر شامل معتادان تزریقی، کسانی که فرد مبتلا به هپاتیت B در خانواده دارند و افرادی که از مادران مبتلا به هپاتیت B بدنیا آمده اند، افرادی که افزایش غیرقابل توجیه آنزیم های کبدی دارند و افرادی که دریافت خون یا فرآورده های خونی را پیش از سال ۱۳۷۰ داشته اند، سفارش می شود.
وی با اشاره به اینکه چندین آزمایش برای تشخیص و بررسی هپاتیت های مزمن ویروسی وجود دارد، عنوان کرد: سنجش میزان آنزیم های کبدی از راه انجام آزمایش خون، مقدار ویروس (PCR) از راه انجام آزمایش خون که بر این اساس میتوان تصمیم گیری کرد که ویروس فعال است یا غیر فعال و فیبرو اسکن ازجمله این آزمایشات است.
امیری با اشاره به اینکه اگر التهابی در نسج کبد به وجود آمده یا این که تخریب بافت کبد حاصل شود احتیاج به نمونه برداری از نسج کبد داریم، اضافه کرد: روش معمول برای تشخیص التهاب و شدت تخریب کبد نمونه برداری از بافت کبد با سوزن های مخصوص تحت بی حسی موضعی است که این روش در کنار مزایای خود معایبی هم دارد.
این فوق تخصص بیماریهای عفونی بیان نمود: یکی از جدید ترین و پیشرفته ترین تکنولوژی های عرضه شده جهت تشخیص و اندازه گیری دقیق شدت فیبروز و سیروز کبدی و همینطور استئاتوز کبد، انجام تست فیبرواسکن است، فیبرواسکن در بررسی ضایعات ناشی از مبتلا شدن به کبد چرب، هپاتیت B، C و… بسیار مؤثر است و با بهره گیری از امواج اولتراسوند میزان سختی کبد را اندازه گیری کرده و شدت فیبروز و سیروز کبدی را تشخیص می دهد.
وی در ارتباط با راه های انتقال ویروس هپاتیت، اشاره کرد: بر مبنای نوع ویروس راه های انتقال کاملاً متفاوت هستند، هپاتیت های ویروسی مزمن B و C تقریباً راه انتقال مشترک دارند، راه های انتقال این دسته از هپاتیت های ویروسی از راه خون و فرآورده های خونی آلوده و تماس جنسی پُرخطر است.
امیری افزود: یکی دیگراز راه های انتقال هپاتیت B انتقال از مادر به نوزاد بخصوص در بدو تولد است، راه دیگر انتقال از راه خون و فرآورده های خونی آلوده و تماس با سوزن آلوده است، ویروس های هپاتیت حاد A و E تنها از راه مصرف آب و غذای آلوده منتقل می شوند.
این فوق تخصص بیماریهای عفونی اشاره کرد: افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B که تخریب بافت کبدی ندارند ویا ناچیز است و مقدار ویروس پایین، آنزیم های کبد نرمال دارند را حامل یا ناقل سالم می نامیم، این افراد کسانی هستند که احتیاج به درمان ندارند و فقط باید پیگیری شوند و در صورتیکه مقدار ویروس و یا آنزیم های کبدی بالا رفته بررسی شود، این گونه افراد امکان دارد تا آخر عمر هیچ گونه درمانی نیاز نداشته باشند حدودا ۵۰ تا ۶۰ درصد بیمارانی که هپاتیت B دارند جز این دسته قرار می گیرند.
وی در ارتباط با راه های پیگیری از هپاتیت، بیان نمود: مهم ترین راه پیشگیری واکسیناسیون است، واکسیناسیون در مورد هپاتیت B به صورت برنامه معمول کشوری انجام می شود و تمام کودکان در بدو تولد، یک ماه پس از تولد و شش ماه بعد ضد این بیماری واکسینه می شوند.
امیری عنوان کرد: در مورد هپاتیت B هم اکنون درمان قطعی برای از بین بردن ویروس وجود ندارد، اما هدف از درمان در مورد هپاتیت B هم اکنون غیرفعال کردن ویروس می باشد که در صورت غیرفعال بودن احتمال صدمه به بافت کبد خیلی کم می شود، در صورت فعال بودن ویروس و احتیاج به درمان با نظر پزشک معالج میتوان از قرص و یا تزریق هفتگی استفاده کرد، اما در افراد مبتلا به ویروس هپاتیت C درمان قطعی با درصد موفقیت بسیار بالا وجود دارد و میتوان ویروس را از بدن پاک کرد.
این فوق تخصص بیماریهای عفونی در پاسخ به این پرسش که عوارض فعال بودن ویروس و درمان نشدن چیست؟ اظهار نمود: در صورت عدم درمان و تخریب کامل بافت کبدی، سیروز ایجاد می شود، یعنی تخریب نهایی بافت کبد و عوارض آن شامل آسیت یا تجمع مایع در داخل شکم، خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی و تحتانی، اُفت سطح هوشیاری و در نهایت افزایش ریسک مبتلا شدن به سرطان کبد است.



1400/11/25
08:56:24
5.0 / 5
468
تگهای خبر: برنامه , بیماری , پزشك , دارو
مطلب مسترلمون را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۵ بعلاوه ۲
مستر لمون

مستر لمون


مستر لمون یا آقای لیمو : همه چیز درمورد غذا و فست فود



mrlemon.ir - حقوق مادی و معنوی سایت مستر لمون محفوظ است