به گزارش مستر لمون به نقل از مهر، طبق مطالعه محققان دانشگاه نورث وسترن ایلینوی، كمی استرس می تواند برای سلول های بدن خوب باشد چراكه باعث افزایش انعطاف پذیری می شود، از سلول های پیر محافظت می كند و همینطور ریسك بیماری را به تاخیر می اندازد.
مطالعات قبلی عمدتا استرس را با بیماری قلبی، سكته و فشارخون بالا مرتب دانسته اند.
این یافته ها به محققان كمك می نماید تا فهم بهتری از مكانیسم های مولكولی تحریك كننده پیری و ریسك بیماری های انحطاطی مرتبط با سن داشته باشند.
ریچارد موریموتو، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «هدف ما از این مطالعه یافتن راه های برای طولانی تر كردن عمر انسان نیست، بلكه هدف افزایش سلامت در سطح مولكولی و سلولی است. »
در این مطالعه، تیم تحقیق حدود ۲۲ هزار ژن را مورد بررسی قرار دادند.
محققان دریافتند سیگنال های ناشی از میتوكندری تحت استرس خفیف از عدم موفقیت مكانیسم كنترل كیفی چند پروتئینی كه با افزایش سن تولید می گردد پیشگیری می كند.
در مقابل، این عمل باعث توقف تجمع پروتئین های اسیب دیده كه در بیماری های انحطاطی نظیر آلزایمر، هانتینگتون و پاركینسون روی می دهد می گردد.
موریموتو در ادامه می افزاید: «همواره عنوان می گردد كه استرس طولانی مدت میتوكندری می تواند مضر باشد. اما ما دریافتیم زماینكه میتوكندری كمی تحت استرس قرار می گیرد، سیگنال ناشی از این استرس به عنوان یك شیوه بقاء توسط سلول و جاندار مختل می گردد. »
به گفته وی، «این وضعیت باعث می گردد جانداران به طوركامل در مقابل استرس مقاوم شده و طول عمرشان افزایش یابد. »